Bij het EK hoop ik me te kunnen meten met andere lopers uit andere landen en belangrijke wedstrijdervaring op te doen. De wedstrijd zie ik als een mooi meetpunt hoe ik me verhoudt tot andere lopers uit Europa. Het wordt voor mij naast wat vroegere internationale crosswedstrijden mijn eerste competitie op Internationaal niveau.
Binnen de top 25% van het deelnemersveld finishen is mijn ambitie.

 

Tevens ben ik als sportdietist verbonden aan het EK Trailrunning team, waarbij ik samen met Maarten Mulder als de trailrunningcoach lopers help hun prestaties te optimaliseren.

 

De afwisseling van omgeving en de continu veranderende paden waarop je loopt spreken me enorm aan. Jezelf verplaatsen in grote machtige berglandschappen waarin je eigenlijk maar 1 klein stipje bent, is zo'n krachtig gevoel. Het geeft een gevoel van ongeëvenaard gevoel van vrijheid en kracht als je jezelf lang en snel door de bergen kunt verplaatsen. Je kan zoveel in een dag zien en jezelf over enorm veel verschillende soorten terrein verplaatsen. Deze combinatie en vrijheid heb je in geen enkele andere sport.

 

De passie voor de bergen en het trailrunnen is begonnen door de vroegere documentaires over Ueli Steck. Het je snel kunnen verplaatsen door technisch terrein sprak me zo aan dat ik dit ook wilde proberen. Via MST ben ik echt in aanraking gekomen met de trailsport, eerst met weekendjes België & Duitsland en later ook naar de Alpen.
Mijn eerste echte bergtrail heb ik gelopen in Oostenrijk, tijdens de zomer van 2018. Daarna ben ik steeds vaker naar de Ardennen en Alpen gegaan om mooie en uitdagende tochten te lopen. De tochten werden steeds technischer waardoor ik later alpinisme en trailrunning ging combineren.

 

Uiteindelijk heeft dit alles 2 jaar geleden geresulteerd in een verhuizing naar Innsbruck. Waar ik nu iedere dag kan genieten van de bergen en de trailsport.

Mijn doel voor t EK is om op de vertical in de top 10 te lopen, als alles goed gaat hoop ik beter uit de bus te komen als in 2022, dat was een 8ste plek. Daarnaast ga ik we uiteraard voor zo veel mogelijke punten te scoren voor ons team. Het is voor het eerst sinds ik heb meegedaan dat wij met een Nederlands team op het EK berglopen uitkomen. Ik heb dan ook ontzettend veel zin om samen met de andere atleten zo goed mogelijk team klassement neer te zetten!

 

De combinatie van hardlopen en lekker in de bergen zijn is voor mij de ideale combinatie. Het avontuur om op plekken te komen waar je wandelend, fietsend of met de auto niet kunt komen. Daarnaast vind ik het leuk om mijzelf te testen op een uitdagend parcours waar je met meer rekening moet houden dan je klokje en kilometer tijden. Bij zo’n uitdaging, meestal de top van een berg, kan je bijkomen met zulke gave uitzichten, en de beloning van een mooie afdaling.

 

Ik ben in 2017 begonnen met berglopen. Ik ronde een periode af waar ik tijdens mijn studie heel intensief met baanatletiek en cross bezig was geweest. Toen wilde ik een tijdje vooral voor t leuk hardlopen, en al woonende in Salt Lake City, Utah, USA werd dat al snel op de vele kilometers trails hier. Uiteindelijk groeide toch weer de interesse in het competitie aspect. Dat werd al heel snel beloond met het uitkomen voor t nederlands team in 2018!

Ik begon met hardlopen omdat ik, geïnspireerd door mijn vader, aan mijn conditie wilde werken terwijl ik paard reed. Toen ik stopte met paardrijden ging ik op zoek naar een sport die laagdrempelig was en waarbij ik het resultaat volledig zelf kon bepalen door training (waar dat in de paardensport ook deels van de fysieke capaciteit van het paard afhankelijk is). Hardlopen lag voor de hand en ik begon er een liefde voor te ontwikkelen. Vooral toen ik trailrunnen ontdekte, aangestoken door de enthousiaste hardloopzaak eigenaar bij ons in de buurt.

 

Van de Nederlandse bossen naar de Ardennen, Vogezen en uiteindelijk de Alpen. Ik merkte al snel dat het klimmen en dalen niet uitdagend genoeg kon zijn. En ik merkte ook dat de lange afstanden in de bergen me veel meer trokken dan de race tegen de klok op het asfalt. Ondertussen ben ik daarop terug gekomen en waardeer ik de training op het asfalt en de baan ook, en krijg ik een enorme kick van PRs achterna jagen in de winter. Maar toch voel ik me weer écht op mijn plek als ik in het voorjaar richting de bergen trek om me voor te bereiden op de wedstrijden in het trail seizoen.

 

Zo ook dit jaar, waar ik in de 6 weken tussen Rotterdam marathon en het EK me in de bergen de laatste wedstrijd specifieke training zal doen. Ik heb mijn training deze winter anders aangepakt dan voorgaande jaren en ben erg benieuwd hoe het zal uitpakken op het EK. Mijn verwachtingen zijn positief: ik ben erg fit, kan een grote omvang trainen en heb erg veel geoefend met sportvoeding voor tijdens de wedstrijd. Ik heb ontzettend veel zin om met een sterk en divers Nederlands team richting dit EK te gaan!

Ik verwacht in Annecy een mooie klassering te behalen. Vorig jaar heb ik veel internationale bergwedstrijden gedaan - waaronder de Golden Trail Series en een aantal WMRA-wedstrijden - en heb ik mij al mogen meten met hele sterke atleten. Ik hoop in Frankrijk bij de beste 20 berglopers van Europa te horen. Vooral mijn onderdeel uphill is sterk, waardoor daar mijn prioriteit ligt.

 

Ik ben in aanraking met het berglopen gekomen toen ik een paar jaar geleden tweede werd op de Kitzbüheler Hornlauf. Ik eindigde voor de Oostenrijkse bergkampioen en eindigde net achter een Keniaan (en liet ook een hoop Kenianen achter mij). Op de top dacht ik: "Wauw, wat was dit vet! Dit wil ik veel vaker doen." Het jezelf pijn doen op zo'n berg is zo vet, terwijl je op de top geniet van het uitzicht. Vorig jaar werd ik tweede op de Mont Ventoux, zevende tijdens de Zermatt marathon en rende ik naar 4300m hoogte in Amerika (Peak Speak). De avonturen zijn voor mij en mijn vriendin onvergetelijk.

 

Berglopen vind ik veel leuker dan rennen op de weg. Het ligt mij ook een stuk beter dan op de weg. Vorig jaar liep ik in Nederland mijn eerste marathon en finishte ik in een tijd van 2:22,05, maar dat staat wat mij betreft in schril contrast met mijn prestaties in de bergen. Na het EK heb ik nog wedstrijden in Zwitserland, Portugal, Italië, Frankrijk, Slovenië en misschien Amerika. Op 1 mei loop ik nog een bergwedstrijd (1200 hoogtemeters in 5,7 km) in Italië. Ik hoop dat ik dan kan zeggen: "Ik ben helemaal klaar voor het Europees Kampioenschap."

Een 3 jaar geleden had ik nog nooit van trailrunning als sport gehoord en liep ik altijd, maximaal 10 km over de straat en wandelde ik waar het onverhard was. Toen ik destijds naar Oostenrijk verhuisde, kwam ik dankzij de sport community in aanraking met trailrunning en was direct verkocht. Vanaf dat moment, is het snel gegaan. Van de eerste trailrunning races tot vlakke marathons, altijd genietend van elke stap.

 

Genieten van elke stap, want 6 jaar geleden heb ik een heftig skiongeluk met geluk overleefd en zou ik nooit meer fanatiek een sport kunnen beoefenen. Dit vooruitzicht wilde ik niet zomaar accepteren en ben ik hard gaan werken om het tegendeel te bewijzen en om te laten zien wat je kunt bereiken met de juiste mentaliteit, veerkracht en vastberadenheid alles kunnen overwinnen. Altijd doorgaan, ongeacht de tegenslagen, en blijven proberen om hogerop te komen. Letterlijk ook, want 25 jaar lang heb ik in Friesland onder zeeniveau geleefd.

 

Na 3 jaren revalideren hebben de bergen me naar Oostenrijk getrokken en ondertussen woon ik al bijna 3 jaar permanent in Innsbruck om het leven te leven en van elke dag te genieten terwijl ik elke dag probeer te verbeteren en te motiveren. Nu ben ik in staat om meer te doen dan ooit tevoren, want de afgelopen jaren heb ik nationale titels gewonnen in Skimo en Skyrunning, heb ik persoonlijke successen behaald in trailrunning, en ben ik een eigen internationale trailrunning community begonnen met Dynafit als partner.

 

Voor mij is rennen in de natuur over moeilijk begaanbaar terrein het ultieme gevoel van leven en het avontuur. Het is niet alleen een fysieke uitdaging, maar ook een reis van zelfontdekking en groei. Mijn doel tijdens dit EK is daarom ook om in de eerste plaats te genieten, maar zeker alles te geven wat ik in me heb en anderen te inspireren door mijn positieve mindset.